woensdag 16 januari 2013

Nostalgisch huishouden


Nostalgisch huishouden.

Oudste kleindochter had jaloersmakende mooie spullen in de keuken. Ik sta even stil bij het melkopschuimertje, de hare leek hier een beetje op:



maar de hare had een iets minder perfect kloppertje, zie het filmpje, die er ook niet zo mooi los uit kon. 

Ook zetten kleindochter en haar huisgenote nog koffie in zo'n ouderwets espresso koffiepotje dat op het gas gezet moet worden:



Het was nog een heel gezoek voordat ik dit plaatje had via google. Dit model had ik vroeger ook, een grote en een kleintje. 

Ze maalde zelfs haar koffiebonen nog in zo'n ouderwetse kofiemolen die je tussen je knieën moet klemmen. Mijn moeder had er ook zo eentje, au au au! En zooo vermoeiend!

Maar ze bestaan nog!


Terugkomend op het melkschuimertje. Die leek eigenlijk op een miniatuurmodel van mijn allereerste wasmachine. Volgens mij kan je in zo'n opschuimertje de kleertjes van Barbie wassen.
Ik kreeg mijn eerste wasmachine in 1959 toen ik mijn eerste baby gekregen had. Voor de was van katoenen luiers, 'oogjesluiers'. Ook die bestaan nog! 


Gelukkig is die ouderwetse wasmachine, heette geloof ik een pulsator, geëvolueerd. Maar ik was er toen hartstikke blij mee.


Deze foto gevonden op dit prachtige blog, je moet echt even kijken:

Zo'n wasketel brengt op marktplaats nog 12,50 op, deze heet daar een doorlEEfde zinken wasketel. Het oppervlak doet denken aan de structuur van de huid van mijn gezicht, ook doorleefd, maar gelukkig voelt mijn gezicht wat zachter aan.



Loodzwaar werk was dat wassen, en zonder een centrifuge in ons klimaat waren die luiers niet droog te krijgen. Een nachtmerrie! 
De tweede zegen die ik kreeg was een centrifuge, een levensgevaarlijk ding waarvan het deksel niet op slot kon. 
Een Zanker, leek op deze, die notabene nog op marktplaats te koop aangeboden worden! Maar deze kan gelukkig wel op slot. Zou er nog zoveel vraag zijn naar een losse centrifuge naast een moderne wasmachine?




Godinnezijdank is er nooit een ongeluk mee gebeurd (met afgerukte kinderarmpjes). Brrrr.


Maar voorlopig even genoeg over het huishouden. Het mijne was lang niet zo schoon en goed georganiseerd als op deze foto's, want ik had ambITIES. Ik wou verder studeren, waarover later meer.
Maar ja, dat nostalgische huishouden moest wel gebeuren.

Ik vond trouwens al googlend nog een leuke blog, ook over huishouden.

voor de liefhebbers, zouden die hier zitten en meelezen? Zou leuk zijn, en mail me even, zou ook leuk zijn. :-)




maandag 14 januari 2013

Een mooie expositie



Een mooie expositie.

Wat een mooie en interessante expositie in Geldrop gisteren, zondag. Met oudste dochter Margreet op de elektrische fiets erheen, het was heerlijk vrieskoud weer, op de terugweg werd het al donker en was het wel erg koud geworden.
Twee van mijn schrijfvriendinnen, Karine en Marijke, exposeerden daar, samen met vijf andere beeldende kunstenaars. Allemaal vrouwen.  
Prachtig werk gezien, en leuke mensen ontmoet. Er is in Brabant toch veel moois te zien!
Een aanrader! In De Ruimte, Molenstraat 1, midden in Geldrop, een mooie ruimte ook, waar vroeger het postkantoor was. 

Het duurt nog tot 24 februari. Ga kijken!



----------

Voor wie tot hier doorgelezen heeft schrijf ik nog een voorstel voor mijn  schrijfvriendinnen:

Ik vind wat Marijke en Karine (en ook Hermien! maar die exposeerde deze keer niet mee) hebben gemaakt zo mooi, dat ik het jammer vind dat ik geen werk van hen kan kopen. 
Maar ik zou wel iets willen huren / lenen. Misschien zouden jullie dat ook willen? Mijn voorstel is dat Marijke, Karine (en Hermien als ze wil) ieder een werk uitzoeken, niet te groot, omdat we het moeten kunnen vervoeren en er beurtelings thuis een plaatsje voor moeten vinden zodat we er een poosje van kunnen genieten (een paar weken? tot de volgende schrijfafspraak?). 

Het zou leuk zijn als we er ook iets over (naar aanleiding van) zouden kunnen schrijven?

We betalen hun daar elk een huurbedrag voor. Ik heb geen idee hoeveel.

Of is dit een vreemd voorstel?

Ik wacht af wat jullie ervan vinden, ik ben benieuwd.

woensdag 2 januari 2013

Berlijn in drie dagen


2 januari 2013

Berlijn in drie dagen.

Berlijn in drie dagen kan natuurlijk helemaal niet, maar dat was ook niet de bedoeling. Wij, oudste dochter Margreet en ik gingen tussen Kerst en Oud-en-Nieuw op bezoek bij oudste kleindochter Annelies. Vergeetachtig oudje moet dat maar gauw opschrijven, anders sneeuwt het onder de nieuwe indrukken, en dat zou jammer zijn, want het was echt een leuk reisje.
Annelies woont in Neuköln, een wijk in Berlijn, die groter is dan Eindhoven. Het is dus helemaal niet vreemd dat we Neuköln nauwelijks uit geweest zijn. Twee keer de wijk uit, naar musea, dat wel. En hele mooie musea: 
1. Hamburger Bahnhof:
met een bijzondere collectie, het werk van Martin Honert (1953), de Kinderkruistocht, maakte indruk op mij:
kunststof figuren, een soort driedimensionale foto's, waardoor er een merkwaardige afstand ontstaat en toch een nabijheid.

'Commenting on the central theme of his art, Martin Honert said, "Childhood is certainly not a theme because I think my own was particularly eventful or bad or good. My childhood was no doubt just as dull and boring as anyone else's. What's important to me is to explore things that may well have happened a long time ago but continue to exist for me as an image, a memory." The artist lives and works in Düsseldorf and Dresden.'

Een heel originele manier om je kindertijd en jeugd te verbeelden. Ik moet nog nadenken over wat ik van de titel 'Kinderkruistocht' vind. Misschien een beetje te dramatisch? Ik zie hem als een na-oorlogse Duitser, zijn ouders zijn waarschijnlijk bijna (leef)tijdgenoten van mij, ongetwijfeld met oorlogsherinneringen die doorwerken.
foto van wiki gepikt:



2. Ook heel indrukwekkend het Joods Historisch Museum:


met een mooie diaserie op deze site en let ook op de bijzondere archtitectuur van het museum. Margreet en ik hebben eigenlijk alleen een rondgang gemaakt door die nieuwbouw, waar hier en daar kleine fototentoonstellinkjes in de muur ingebouwd zijn van omgekomen holocaust slachtoffers. Voor mij was er geen nieuwe informatie bij, maar ik vond het toch indrukwekkend. Het deed me denken aan reliquieën van heiligen, voor het nageslacht bewaard. Helaas waren de holocaust toren en de tuin van de verbanning (Garten des Exils) voor het publiek gesloten. Het was ook erg druk, want Kerstvakantie, ik kan me voorstellen dat dan de bewaking moeilijk wordt. Bovendien is vergeetachtig oudje ook vrij krakkemikkig en gauw moe. Die lieverd Margreet nog lange niet, denk ik, maar we gingen toch maar naar buiten naar de auto. Het was inmiddels al helemaal donker geworden.

Annelies woont samen met vriendin Marlou in een mooi gerenoveerd apartement, twee (slaap)kamers, een keuken en luxe badkamer, zie foto's van:
beetje zoeken, maar dan heb je ook wat. ;-)
speciaal apartementen voor yuppen dacht ik, maar er stonden in de centrale hal wel zes buggies. 

We hebben er een keer heerlijk gegeten, die meiden kunnen de sterren van de hemel koken, en buiten de deur valt ook veel te genieten. Berlijn is echt een grote stad met internationale keuken. Het voldeed helemaal aan mijn wensen om mijn puberteit en studententijd een beetje in te halen. :-)

Kortom een prima Kerstvakantie. Nogmaals Dank Annelies!